لطیف هلمت

هر گاه نقش کبوتری را کشیدی

درختی برایش مهیّا کن

تا لانه اش را روی آن بسازد

نقش کوهی را که کشیدی

برفی نیز روی آن بباران و بباران

تا تنها نباشد

نقش رودی را که کشیدی

دو ماهی نیز در آن رها کن

تا حوصله اش سر نرود

نقش کودکی را که کشیدی

کیفی پر از کتاب بر شانه هایش بیاویز

تا تفنگ به دوش گرفتن را یاد نگیرد

درخت خشکی را نیز که بریدی

از آن قلمی بساز

نه قنداق تفنگ و قفس

تا پرنده ها

آزرده نشوند و کوچ نکنند.